Pozdrowienia z Paragwaju!

Dzisiejszą baję gdzieś kiedyś słyszałam i nawet nie jestem pewna czy nie była opisywana tutaj już. Ale przeczytałam wpis mojego ulubionego dominikańskiego blogera i tak się roześmiałam, że pomyślałam, że warto, żeby i tutaj trochę śmiechu zawitało.

A więc. To cytat będzie. Stąd.

Pewnego ranka wyszedłem po szóstej nad ranem z celi, zamierzając iśc na poranne modlitwy. Byłem półprzytomny. Niespodziewanie pod drzwiami znalazłem niewielką puszkę, a obok niej zwinięta kartka: "Byłem w nocy w Paragwaju. Na dowód przywożę ananasy, abyś mi uwierzył. Nie wydaj mnie."

Ojcze, wiadomość do Ciebie: miałeś go nie wydać, a teraz już cały Internet wie.

:D

made in China

Wiktorówki. Wakacje. Tłumy turystów przewijają się przez kościółek dominikanów. Obok stoi mały kiosk z katogadżetami. Jedna starsza pani kupuje różaniec. Po chwili podchodzi do brata, który jej go sprzedał:
-Bracie, ten różaniec jest jakiś dziwny. W tej dziesiątce jest tylko 9 koralików. A w tej 11.
-No bo wie pani, je robią chińskie dzieci, one do dziesięciu liczyć to nie bardzo..

teologia dziecięca

 Radość ze Zmartwychwstania trwa, ale ja cofnę się jeszcze na chwilę do tajemnicy Triduum Sacrum i niezwykłej symboliki jego liturgii. Wypowiedzianej ustami dzieci:)

Wielki Piątek. Rozpoczyna się liturgia. Celebrans pada na twarz przed ołtarzem. Mały chłopiec, nie widząc co się dzieje, pyta:

chłopiec: co robi ksiądz?
tata: leży przed ołtarzem
chłopiec: a co, niedobrze mu?"

Podobna historia w analogicznej sytuacji:

Wielki piątek, ksiądz pada na twarz przed ołtarzem. W ciszy wypełniającej kościół słychać krzyk dziecka: kto go zabił?! kto go zabił?!

...a na  koniec Credo: ..."i przyjął ciało zmarłej dziewicy.

Amen. Alleluja!
:)

Maniak again.

Dostałam maila. Oto on:

Przed dzisiejszą 12stką jakiś nieznany mi z imienia, a tym bardziej nazwiska jegomość brat OP wyczytywał intencje mszy, jak to zwyczajem dwunastek jest z dziada pradziada. Kto bywa na mszach południowych i od czasu do czasu słucha odczytywania intencji, tego nie dziwi, iż braciom zdarza się mylić i przejęzyczać, co - o ile intencje owe napisane zostały ręcznie (?) - dziwić nikogo nie powinno. No, chyba, że pomyłka popełniona jest z gruntu nielogiczna i absurdalna, jak dzisiejsze stwierdzenie (proponuję przyznać temuż bratu "srebrne usta";)): "o nawrócenie dla Boga"... 

(poprawił się, żeby nie było, ale i tak pierwej zdołałam się roześmiać). 

:) to mówiłam ja, maniak.

o w pydę..

Są takie nazwiska, które łatwo zapadają w pamięć. Bez wątpienia takowym może poszczycić się obecny duszpasterz krakowskiej Beczki: o. Janusz Pyda OP.
Kiedy studentów ponosi fantazja łatwo zauważyć jak funkcjonalne i fantazyjne może być to nazwisko.

DYSPYDLINA musi być!

Trzeba ZAPYDALAĆ żeby osiągnąć zbawienie!

Ale PYDA..

Kto PYDA nie błądzi!

O w PYDĘ..

Be.. be.. be..jeden.!

Zasłyszane z głośników beczki 1 na pielgrzymce.
                                                        * * *
Z audycji pielgrzymkowego radio Be..be..be..jeden!
Poznaj swojego duszpasterza.
-Jak widzimy ojciec jest bardzo wygadany. To znak, że za rok poprowadzi grupę ciszy..
-Bartku, Bartku.. jak ja w ciszy chodziłem, to Ty jeszcze z dywanu spadałeś.

Bardzo się cieszę, że medycznymi są damy. Bo ja to jednak wolę jak jest delikatnie.. w pewnych momentach.

W ostatni wieczór z powodu deficytu kwater część osób z beczki 1 musiała przejść do szkoły w zupełnie innej miejscowości. Wieczorem dotarli na podziękowania dla beczki. Ojciec rozpoczyna przemowę dziękczynną dla szefów i wszystkich funkcyjnych.
-Gdyby nie wy nie było by B1 i B2..
Ktoś z tłumu woła:
-i B3!
-B3? Ojej, że niby co, do innej szkoły poszliście i już B3? Ale mi podział. Przez pączkowanie jak drożdże. Albo nie wypominając - pierwotniaki.
Ktoś z tłumu:
- Jaka pielgrzymka taki podział..

Chodźcie, a zobaczycie!

Wiem, że trochę późno, ale wrzucam baje z pielgrzymki. Ostatnia to może nie z tego roku, ale za to jaka błyskotliwa! A może ktoś ma coś fajnego jeszcze? Piszcie!
                                                                * * *
Olkusz. Wszystkie grupy czekają, żeby przejść hucznie przez miasto. Każda grupa rozśpiewana w inną melodię. Jedna pląsa w rytm znanej pielgrzymkowej piosenki <i>Idziemy na Syjon</i>. Schola:
-Kiedy ja mówię Je - wy mówicie -zus!
-Je..
-..zus!
-Je..
-(pod nosem: zus mam mówić?)..ofe! - rozlega się okrzyk o.G OP z tyłu grupy.
***
Cisza 2 to taki wielki tir.
Teraz Idziemy Razem / Trajektoria Interpersonalnych Relacji
***
Piotr zawsze jak upadnie to się otrzepie i pójdzie dalej. To taka wańka wstańka. (...) Prośmy o dar takiej wańki wstańki.
***
Ksiądz Mikołaj to taki nasz rodzynek.. Żeby nie powiedzieć czarna owca.
***
Z pielgrzymki jakiśczastemu.
Pewien pielgrzym przychodzi do punktu medycznego uskarżając się na poszkodowane stopy. Pan doktor oglądnął delikwenta i zalecił mu, żeby następnego dnia włożyć do butów, starym sprawdzonym sposobem.. podpaski. Żeby miękko było.
Następnego dnia w pobliskim sklepie ustawiła się spora kolejka złożona głównie z pielgrzymów. Ów chłopak podchodzi do lady i pewnie mówi:
-Dzień dobry, poproszę podpaski w rozmiarze 42..